[26] Drżenie

Tytuł: Drżenie

Seria: Wilkołaki z Mercy Falls #1

Autorka: Maggie Stiefvater

Wydawnictwo: Wilga

Do gatunku paranormal romance zraził mnie trochę „Zmierzch”. Poza tym wolę, gdy wątek romantyczny jest w książce gdzieś z boku, żeby nie przyćmiewał akcji. Wychodząc z biblioteki sama zastanawiałam się więc co mnie podkusiło, że wypożyczyłam „Drżenie”.  Po przemyśleniu doszłam do wniosku, że to zasługa Waszych recenzji, które tę powieść wychwalały. W pełni się z nimi zgadzam.

Książka Maggie Stiefvater opowiada o miłości dziewczyny i wilkołaka. Miłości, jak nietrudno zapewne odgadnąć, trudnej. Sam i Grace przeżywają więc różne rozterki, borykają się z wieloma przeciwnościami. Wilki to przecież dzikie zwierzęta. Mieszkańcy Mercy Falls, nie znając ich tajemnicy, lękają się ich. A myśliwi bywają bezwzględni. W dodatku nadchodzi zima, a to właśnie ona zamienia ludzi w bestie. Co roku na dłużej odbiera im tożsamość.

Miłość  między głównymi bohaterami ukazana z punktu widzenia każdego z nich przedstawiona jest w ciekawy sposób. Naprawdę. Już dawno książka w której główny wątek to wątek romantyczny tak mnie nie wciągnęła. Może troszkę brakuje tu akcji, ale nie szkodzi.

Pomysł na wilkołaki autorka miała bardzo oryginalny. Zamiast pełni księżyca wpływ na wilkołaki ma temperatura. Im zimniej, tym większe prawdopodobieństwo przemiany. Przy każdym rozdziale podana jest aktualna temperatura – ciekawy zabieg.

Niezmiernie się cieszę, że autorce nie przyszło do głowy wpychać tam gdzieś trójkąta miłosnego, jak to robią w większości dzisiejszych książek.

Bohaterowie są tacy… ludzcy. Praktyczna, niezależna Grace i Sam z duszą artysty. Dwa różne światy, które nawzajem się uzupełniają. Isabel, pozornie oschła i oziębła, a jednak decydująca się pomóc głównym bohaterom. Olivia, troszkę zagubiona, z trudem potrafiąca zaufać nawet najlepszej przyjaciółce. Beck, opiekuńczy, ale również popełniający błędy. Rachel, typowa nastolatka. Jack, nieumiejący odnaleźć się w nowej sytuacji. Shelby ze swoją obsesją władzy. I w końcu rodzice Grace – skupieni za bardzo na karierze, nieorientujący się co właściwie przeżywa ich córka.

Wilki,. Wszechobecne w tej książce są wilki. No, wilkołaki. A ponieważ wilki uwielbiam, zachwyciły mnie i tutaj. Są wspaniale opisane. Trochę tajemnicze, niczym opiekunowie i duchy lasu.

Styl pisania sprawia, że „Drżenie” czyta się łatwo. Podział narracji pozwala poznać historię z dwóch odmiennych punktów widzenia. Ładna, nastrojowa okładka cieszy oko. Nic dodać, nic ująć. Odrobinkę schematyczna fabuła nie przeszkadza.

Myślę, że porównywanie powieści pani Stefvater do "Zmierzchu" umniejsza tej pierwszej, bo jest lepsza. 

Krótko mówiąc, pierwsze część serii o wilkołakach z Mercy Falls jest niebanalną romantyczną historią z  wplecionymi w tekst fragmentami poezji, naturalnie wypadającymi dialogami i urzekającym klimatem.  Opowieść o miłości, przyjaźni, zaufaniu. Polecam ; )

Cytat:
"Książki są bardziej prawdziwe, jeśli czyta się je na zewnątrz"

Ocena: 7/10


W tym tygodniu ukaże się podsumowanie lutego i nowa ankieta :)