[68] Wielki Gatsby

Miało być wczoraj, ale byłam w kinie na "Kamieniach na szaniec" i się nie wyrobiłam. Jednak to tylko dzień różnicy i wygląda na to, że wróci recenzja co sobotę.  : )

Tytuł: Wielki Gatsby

Autor: Francis Scott Fitzgerald

Wydawnictwo: Rebis

Liczba stron: 198

Przyznam, że do przeczytania tej książki zachęciły mnie pozytywne opinie dotyczące najnowszej ekranizacji. Postanowiłam jednak, że najpierw lepiej będzie przeczytać. Jak wrażenia?

Narratorem powieści jest Nick Carraway, makler giełdowy, którego dom stoi w sąsiedztwie rezydencji tajemniczego Jay’a Gatsby’ego. Czemu tajemniczego? Otóż bogaty Gatsby wciąż urządza w swym domu wspaniałe przyjęcia, ale nikt tak naprawdę nic o nim nie wie. Krąży wiele pogłosek, ale Nick Carraway raczej w nie nie wierzy.W końcu dane jest mu naprawdę dobrze poznać Gatsby’ego. Jego losy - od dzieciństwa, gdy był ubogim, ale ambitnym i inteligentnym chłopcem, poprzez błyskotliwą karierę wojskową, aż do bogacza w wielkiej rezydencji. A w tym wszystkim niemałą rolę odgrywa pewna kobieta…

Nie oczekujcie od tej powieści jakiejś trzymającej w napięciu akcji, bo srogo się zawiedziecie. To raczej opowieść, gawęda snuta przez narratora. Snuta w bardzo, bardzo dobry sposób. Nick jest bystrym obserwatorem, trafnie ocenia sytuację wokół siebie. Narracja jest płynna, opisy plastyczne, ale nigdy nie przydługawe czy nudzące. Klimat lat dwudziestych – o tak, to jest i to zdecydowanie na plus.

 Postacie są świetne, mimo, że książka ma zaledwie 200 stron. Chyba nikt nie będzie zdziwiony, jeśli powiem, że moją ogromną sympatię zdobył Gatsby? Tajemniczy, romantyczny, inteligentny, z dobrymi manierami i tragiczną trochę historią. Nie śmiejcie się, ale skojarzył mi się (tak, tak, rozszerzony polski zrobił mi coś z mózgiem) z naszym polskim Stanisławem Wokulskim z „Lalki”. Mają podobną historię. Tylko Gatsby jest bardziej tajemniczy, elegancki i taki jakiś w ogóle bardziej. Świetny.

Co do reszty to nie są jacyś wybitni, ale na pewno wypadają ponad przeciętnie. Stworzyć takie postaci w książce tak krótkiej  to naprawdę talent i klasa i to się autorowi chwali.

Prawie bym zapomniała o moim drugim ulubieńcu. Znaczy, już wspomniałam, że Nick Carraway to świetny obserwator, ale to także dobry człowiek, oddany przyjaciel i ogólnie ciekawa, mądra postać. Potrafi się odnaleźć niemal w każdej sytuacji.

Jedyne do czego można się przyczepić to to, że książka zdecydowanie powoli się rozkręca. Ale nie chcę czepiać się za bardzo, bo chyba w tym jej urok. Wciąga, ale dyskretnie, subtelnie, powoli. Majstersztyk.

„Wielki Gatsby” to zgrabnie opowiedziana historia o miłości typowo romantycznej – trwałej, wielkiej i nie do końca szczęśliwej. To także opowieść o samotności, o ludziach i tym jak potrafią być interesowni i egoistyczni. I o człowieku, który był wart wiele, ale niewielu o tym wiedziało. 

Cytat:
'Tak oto dążymy naprzód, kierując łodzie pod prąd, który nieustannie znosi nas w przeszłość."

Ocena: 9/10

Recenzja bierze udział w wyzwaniach:

Book Lovers

Grunt to okładka

Historia z trupem

Ocalić od zapomnienia