[30] Ukojenie

Tytuł: Ukojenie

Seria: Wilkołaki z Mercy Falls #3

Autorka: Maggie Stiefvater

Wydawnictwo: Wilga

Nadszedł czas na zakończenie przygody z Samem i Grace, głównymi bohaterami sagi o wilkołakach z Mercy Falls. I choć nie przepadam za paranormal romance, to bardzo przypadło mi do gustu. Po pierwszych dwóch częściach błyskawicznie sięgnęłam po trzecią, choć przyznam, że nie bez obaw, bo drugi tom okazał się gorszy od pierwszego i bałam się dalszego spadku jakości. Na szczęści nic takiego się nie stało. Finał serii jest idealnym jej zwieńczeniem.

Sam zmaga się z tęsknotą za Grace, która, przemieniając się ciągle z człowieka w wilka i na odwrót, próbuje ustabilizować się w ludzkiej formie. Cole, „zaginiony” gwiazdor rocka, wciąż prowadzi badania nad „wilczą toksyną”, jak sam ją nazwał. Ma nadzieję rozwikłać zagadkę przemian i odnaleźć lekarstwo, które pozwoli mu uratować sforę. Niebezpieczeństwo jest blisko, bowiem ojciec Isabel nie spocznie dopóki ostatecznie nie zniszczy wilków.

Akcja toczy się szybko, zwłaszcza w drugiej części książki. Pierwsza połowa jest spokojniejsza, ale to raczej taka „cisza przed burzą”. Fabuła tego tomu wciąga i to mocno. Chce się czytać więcej i więcej. A po zakończeniu żałuje się, że to koniec.

Postacie rozwinęły się i zmieniły, widać to zwłaszcza po Cole’u i Isabel. Relacja pomiędzy nimi jest dość skomplikowana, oni sami nie do końca ją rozumieją. Sam i Grace wciąż są w sobie szaleńczo zakochani, jednak dorośli i problem wilkołactwa zdecydowanie utrudniają im życie. Na szczęście młodzi znajdują nieoczekiwanego sojusznika.

Cały wątek z polowaniem na wilki i to niebezpieczeństwo nad nimi ciążące budowały napięcie. Proporcje tego wątku w porównaniu do innych były wyważone, co sprawiło, że wszystko ze sobą ładnie współgrało, a czytelnik nie czuje się zmęczony i znudzony.

Mnóstwo, mnóstwo wspomnień z życia sfory, które uwielbiam. Te ciepłe i mądre historie ukazują charakter każdego z wilków i tego, jak ukształtowały Sama. Rzucają też jednak zupełnie nowe światło na Becka i dotychczasowy kryształowy niemal wizerunek tego bohatera poważnie się chwieje. Co nie zmienia faktu, że to jedna z moich ukochanych postaci w tej serii. Jako cytat podałam fragment, który świetnie oddaje jego charakter  (przynajmniej moim zdaniem). I uwielbiam scenę… dobra, nie spoileruję. Kto przeczyta książkę, zapewne się domyśli o jaką scenę mi chodziło.

Szkoda, że nie wszystkim postaciom udaje się dotrwać do końca. Czułam ogromny smutek, gdy niektórzy z nich zginęli.

Wydawnictwo znów się wykazało, tworząc naprawdę piękną okładkę. Chyba nigdy nie przestanie mnie zachwycać oprawa tych książek. 

Krótko mówiąc, polecam całą serię. Jeśli chodzi o paranormal romance to to jest (jak na razie) moim ulubionym. Wciągające i sympatyczne. Z bohaterami, którym kibicuje się od początku do końca.

Cytat:

"Było tyle różnych wersji Becka. Były jak niezliczone wersje jednej piosenki. I wszystkie były oryginalne, i wszystkie były prawdziwe, i wszystkie były właściwe. To niemożliwe. Czy miałem kochać je wszystkie?

Ocena: 8/10

Nowa ankieta po prawej, zapraszam do głosowania :)

No i dodałam w końcu wklejkę mojego profilu na Lubimyczytać.pl ;)